Znaczenie przywództwa duchowego w zespołach wirtualnych – ocena rzetelności i trafności narzędzia badawczego
DOI:
https://doi.org/10.15678/krem.9284Słowa kluczowe:
przywództwo duchowe, zespół wirtualny, model, walidacja, trafność, rzetelnośćAbstrakt
Cel: Ustalenie związku pomiędzy badanymi zmiennymi, na podstawie których możliwa była ocena znaczenia przywództwa duchowego dla zespołu wirtualnego oraz walidacja tego modelu. W wielu dotychczas przeprowadzonych badaniach wskazano na możliwość zastosowania modelu przywództwa duchowego do określenia indywidualnych i organizacyjnych wyników. Brakuje natomiast badań w tym zakresie dotyczących zespołów wirtualnych, które w ostatnim czasie stały się podstawową jednostką organizacyjną.
Metodyka badań: Przeprowadzono badania ankietowe wśród 602 członków zespołów wirtualnych. W ramach testowania narzędzia badawczego zastosowano konfirmacyjną analizę czynnikową oraz modelowanie równań strukturalnych w celu określenia trafności i rzetelności zaproponowanego kwestionariusza.
Wyniki badań: Wyniki badań wskazują na dobre dopasowanie modelu teoretycznego oraz pośredni wpływ przywództwa duchowego na efektywność zespołu wirtualnego poprzez wzmacnianie poczucia znaczenia pracy i poczucia członkostwa.
Wnioski: Zaproponowany model przywództwa duchowego i jego zmienne zostały pozytywnie zweryfikowane, co oznacza, że model może być stosowany do badania przywództwa w zespołach wirtualnych.
Wkład w rozwój dyscypliny: W kontekście teoretycznym zidentyfikowano relacje występujące pomiędzy zmiennymi i dokonano oceny znaczenia przywództwa duchowego dla wirtualnej pracy zespołowej. W kontekście empirycznym przeprowadzono badania, na podstawie których zweryfikowano przydatność modelu przywództwa duchowego, a tym samym zaproponowano konkretne narzędzie do oceny przywództwa duchowego w zespołach wirtualnych.
Pobrania
Bibliografia
Agrawal, S., De Smet, A., Lacroix, S. i Reich, A. (2020). To Emerge Stronger from the COVID-19 Crisis, Companies Should Start Reskilling Their Workforces Now. Pobrane z: https://www.mckinsey.com/capabilities/people-and-organizational-performance/our-insights/to-emerge-stronger-from-the-covid-19-crisis-companies-should-start-reskilling-their-workforces-now#/ (data dostępu: 30.08.2022).
Akoglu, H. (2018). User’s Guide to Correlation Coefficients. Turkish Journal of Emergency Medicine, 18(3), 91–93. https://doi.org/10.1016/j.tjem.2018.08.001
Bartsch, S., Weber, E., Büttgen, M. i Huber, A. (2020). Leadership Matters in Crisis-induced Digital Transformation: How to Lead Service Employees Effectively during the COVID-19 Pandemic. Journal of Service Management, 32(1), 71–85. https://doi.org/10.1108/josm-05-2020-0160
Bayighomog, S. W. i Araslı, H. (2019). Workplace Spirituality – Customer Engagement Nexus: The Mediated Role of Spiritual Leadership on Customer-oriented Boundary-spanning Behaviors. The Service Industries Journal, 39(7–8), 637–661. https://doi.org/10.1080/02642069.2019.1570153
Bell, B. S., McAlpine, K. L. i Hill, N. S. (2019). Leading from a Distance: Advancements in Virtual Leadership Research. W: R. N. Landers (red.), Cambridge Handbook of Technology and Employee Behavior (s. 387–418). Cambridge University Press.
Boyd, B. K., Gove, S. i Hitt, M. A. (2005). Construct Measurement in Strategic Management Research: Illusion or Reality? Strategic Management Journal, 26(3), 239–257. https://doi.org/10.1002/smj.444
Brzozowski, M. (2010). Organizacja wirtualna. PWE.
Cascio, W. F. (2003). Responsible Restructuring: Seeing Employees as Assets, Not Costs. Ivey Business Journal Online, November/December.
Chen, C. Y., Chen, C. H. i Li, C. I. (2013). The Influence of Leader’s Spiritual Values of Servant Leadership on Employee Motivational Autonomy and Eudaemonic Well-being. Journal of Religion and Health, 52(2), 418–438. https://doi.org/10.1007/s10943-011-9479-3
Chen, C. Y. i Yang, C. F. (2012). The Impact of Spiritual Leadership on Organizational Citizenship Behavior: A Multi-sample Analysis. Journal of Business Ethics, 105, 107–114. https://doi.org/10.1007/s10551-011-0953-3
Chutnik, M. i Grzesik, K. (2009). Leading a Virtual Intercultural Team. Implications for Virtual Team Leaders. Journal of Intercultural Management, 1(1), 67–75.
Czakon, W. (2019). Walidacja narzędzia pomiarowego w naukach o zarządzaniu. Przegląd Organizacji, 951(4), 3–10. https://doi.org/10.33141/po.2019.04.01
Dulebohn, J. H. i Hoch, J. E. (2017). Virtual Teams in Organizations. Human Resource Management Review, 27(4), 569–574. https://doi.org/10.1016/j.hrmr.2016.12.004
Ferguson, M. J. (2004). The Role of Group Membership Perception and Team Identity in a Virtual Team’s Use of Influence Tactics. SSRN Electronic Journal. https://doi.org/10.2139/ssrn.602047
Ferrazzi, K. (2014). Managing Yourself. Harvard Business Review, 92(12).
Fry, L. W. (2003). Toward a Theory of Spiritual Leadership. The Leadership Quarterly, 14(6), 693–727. https://doi.org/10.1016/j.leaqua.2003.09.001
Fry, L. W. i Cohen, M. P. (2009). Spiritual Leadership as a Paradigm for Organizational Transformation and Recovery from Extended Work Hours Cultures. Journal of Business Ethics, 84, 265–278. https://doi.org/10.1007/s10551-008-9695-2
Fry, L. W. i Egel, E. (2017). Spiritual Leadership: Embedding Sustainability in the Triple Bottom Line. Graziadio Business Review, 20(3).
Fry, L. W. i Slocum, J. W., Jr. (2008). Maximizing the Triple Bottom Line through Spiritual Leadership. Organizational Dynamics, 37(1), 86–96. https://doi.org/10.1016/j.orgdyn.2007.11.004
Fry, L. W., Vitucci, S. i Cedillo, M. (2005). Spiritual Leadership and Army Transformation: Theory, Measurement, and Establishing a Baseline. The Leadership Quarterly, 16(5), 835–862. https://doi.org/10.1016/j.leaqua.2005.07.012
Gibson, C. B. i Gibbs, J. L. (2006). Unpacking the Concept of Virtuality: The Effects of Geographic Dispersion, Electronic Dependence, Dynamic Structure, and National Diversity on Team Innovation. Administrative Science Quarterly, 51(3), 451–495. https://doi.org/10.2189/asqu.51.3.451
Hacker, J. V., Johnson, M., Saunders, C. i Thayer, A. L. (2019). Trust in Virtual Teams: A Multidisciplinary Review and Integration. Australasian Journal of Information Systems, 23. https://doi.org/10.3127/ajis.v23i0.1757
Hackman, J. R. i Oldham, G. R. (1976). Motivation through the Design of Work: Test of a Theory. Organizational Behavior and Human Performance, 16(2), 250–279. https://doi.org/10.1016/0030-5073(76)90016-7
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E. i Tatham, L. R. (2006). Multivariant Data Analysis. Pearson Prentice Hall.
Hair, J. F., Money, A. H., Samouel, P. i Page, M. (2007). Research Methods for Business. John Wiley & Sons.
Hair, J. F., Jr., Ringle, C. M. i Sarstedt, M. (2013). Partial Least Squares Structural Equation Modeling: Rigorous Applications, Better Results and Higher Acceptance. Long Range Planning, 46(1–2), 1–12. https://doi.org/10.1016/j.lrp.2013.01.001
Hoegl, M. i Muethel, M. (2016), Enabling Shared Leadership in Virtual Project Teams: A Practitioners’ Guide. Project Management Journal, 47(1), 7–12. https://doi.org/10.1002/pmj.21564
Korol, J. (2005). Modele równań strukturalnych i sieci neuronowe w modelowaniu rozwoju zrównoważonego. Akademickie Wydawnictwo Ekonomiczne.
Kowalska-Musiał, M. (2009). Modele APIM w kształtowaniu relacji usługowej. W: I. Rudowska, M. Soboń (red.), Przedsiębiorstwo i klient w gospodarce opartej na usługach. Difin.
Kowalska-Musiał, M. i Ziółkowska, A. (2013). Analiza czynnikowa w badaniach struktury relacji w marketingu relacyjnym. Zeszyt Naukowy Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości w Krakowie, 27.
Liao, C. (2017). Leadership in Virtual Teams: A Multilevel Perspective. Human Resource Management Review, 27(4), 648–659. https://doi.org/10.1016/j.hrmr.2016.12.010
Lin, C., Standing, C. i Liu, Y. C. (2008). A Model to Develop Effective Virtual Teams. Decision Support Systems, 45(4), 1031–1045. https://doi.org/10.1016/j.dss.2008.04.002
Majchrzak, A., Malhotra, A., Stamps, J. i Lipnack, J. (2005). Tajemnica sukcesu wirtualnych zespołów. Harvard Business Review Polska, 4.
Martinic, A., Fertalj, K. i Kalpic, D. (2012). Methodological Framework for Virtual Team Project Management. International Journal of Innovation, Management and Technology, 3(6), 702–707.
Mesjasz, C. (2008). Ewolucja mechanizmów koordynacji w przedsiębiorstwach międzynarodowych. W: M. Trocki (red.), Innowacyjne systemy i metody zarządzania międzynarodowego. Szkoła Główna Handlowa w Warszawie – Oficyna Wydawnicza.
Michaelson, C., Pratt, M. G., Grant, A. M. i Dunn, C. P. (2014). Meaningful Work: Connecting Business Ethics and Organization Studies. Journal of Business Ethics, 121, 77–90. https://doi.org/10.1007/s10551-013-1675-5
Na-Nan, K. (2020). Organizational Behavior Scale Development. Triple Education.
Powell, A., Piccoli, G. i Ives, B. (2004). Virtual Teams: A Review of Current Literature and Directions for Future Research. Database for Advances in Information Systems, 35(1), 6–36.
Purvanova, R. K. i Bono, J. E. (2009). Transformational Leadership in Context: Face-to-face and Virtual Teams. The Leadership Quarterly, 20(3), 343–357. https://doi.org/10.1016/j.leaqua.2009.03.004
Rakowska, A. i Mącik, R. (2016). Zaangażowanie pracownika a satysfakcja z pracy – modelowanie zależności z wykorzystaniem PLS-SEM. Przegląd Organizacji, 5, 48–59. https://doi.org/10.33141/po.2016.05.07
Reave, L. (2005). Spiritual Values and Practices Related to Leadership Effectiveness. The Leadership Quarterly, 16(5), 655–687. https://doi.org/10.1016/j.leaqua.2005.07.003
Rybnikova, I. i Lang, R. (2021). Partizipative und geteilte Führung: Alle machen mit? W: I. Rybnikova, R. Lang (red.), Aktuelle Führungstheorien und -konzepte. Springer Gabler.
Samul, J. (2022). Walidacja modelu przywództwa duchowego wśród polskich pracowników. W: M. Makowiec, B. Mikuła (red.), Uwarunkowania współczesnego zarządzania. Wydawnictwo Naukowe Akademii Nauk Stosowanych w Nowym Sączu.
Samul, J. i Wangmo. (2021). Spiritual Dimensions in Leadership: A Comparative Analysis of Polish and Bhutanese Managers. Psychology Research and Behavior Management, 14, 847–856. https://doi.org/10.2147/PRBM.S311456
Sharma, R. R. (2019). Evolving a Model of Sustainable Leadership: An Ex-post Facto Research. Vision: The Journal of Business Perspective, 23(2), 152–169. https://doi.org/10.1177/0972262919840216
Sroka, W. (2009). Wykorzystanie modelu równań strukturalnych do oceny wpływu kapitału ludzkiego na sukces ekonomiczny przodujących gospodarstw karpackich. Roczniki Nauk Rolniczych. Seria G – Ekonomika Rolnictwa, 96(4). https://doi.org/10.22630/RNR.2009.96.4.82
Sztenberg-Lewadowska, M. (2008). Analiza czynnikowa w badaniach marketingowych. Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu.
Van Veldhoven, M., Van den Broeck, A., Daniels, K., Bakker, A. B., Tavares, S. M. i Ogbonnaya, C. (2020). Challenging the Universality of Job Resources: Why, When, and for Whom Are They Beneficial. Applied Psychology: An International Review, 69(1), 5–29. https://doi.org/10.1111/apps.12211
Yang, F., Huang, X. i Wu, L. (2019). Experiencing Meaningfulness Climate in Teams: How Spiritual Leadership Enhances Team Effectiveness When Facing Uncertain Tasks. Human Resource Management, 58(2), 155–168. https://doi.org/10.1002/hrm.21943
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
