Nieautoryzowany obrót jako źródło ryzyka operacyjnego. Wybrane przypadki
DOI:
https://doi.org/10.15678/krem.716Słowa kluczowe:
ryzyko operacyjne, katastrofy finansowe, nieautoryzowane transakcje, „łajdak na giełdzie"Abstrakt
Ryzyko operacyjne definiowane jest jako możliwość poniesienia strat na skutek stosowania niewystarczających lub wadliwych systemów, niepoprawnych procedur i metod działania, błędów popełnianych przez ludzi, awarii technicznych oraz zdarzeń zewnętrznych. W praktyce największym źródłem zagrożenia są nieuczciwe i zazwyczaj nieautoryzowane transakcje w obrocie inwestycyjnym dokonywane przez pracowników instytucji (rogue traders). Głównym celem publikacji jest studium przypadków wybranych katastrof finansowych będących wynikiem zawierania nieautoryzowanych transakcji. Przyjętemu celowi podporządkowana została struktura artykułu. Kolejno przeanalizowane zostały przypadki następujących instytucji: Daiwa, Sumitomo, hrabstwo Orange, Allied Irish Bank, Amaranth Advisors i Société Générale. W podsumowaniu autor zawarł syntetyczne zestawienie najważniejszych przyczyn katastrof finansowych oraz wytyczne dotyczące zapobiegania podobnym sytuacjom w przyszłości.Pobrania
Bibliografia
Baldassare M. [1998], When Government Fails: The Orange County Bankruptcy, University of California Press.
Creaton S., O'Clery C. [2002], Panic at the Bank How John Rusnak Lost AIB $700,000,000, Gill & Macmillan, Dublin.
Gilbert C. [1996], Manipulation of Metals Futures: Lessons from Sumitomo, CEPR Discussion Paper in Financial Economics, nr 1537, http://www.itemright-trial.com/emit/erf/Papers/1997%20Winter/w97-04p.pdf.
Goodhart Ch. [2001], Operational Risk, LSE Financial Market Group, Special Paper Series, London.
International Convergence of Capital Measurement and Capital Standards [2004], Basel Committee on Banking Supervision, Basel.
Jorion P. [2007], Financial Risk Manager Handbook, John Wiley & Sons, New Jersey.
Majchrzak K. [2010], Błędy w nadzorze korporacyjnym Banku Société Générale [w:] Międzynarodowe bankructwa i afery bankowe, red. P. Masiukiewicz, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa.
Marshall C. [2001], Measuring and Managing Operational Risk in Financial Institutions, John Wiley & Sons, Singapure.
Międzynarodowe bankructwa i afery bankowe [2010], red. P. Masiukiewicz, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa.
McCarthy M., Flynn T. [2004], Risk from CEO and Board Perspective: What All Managers Need to Know about Growth in a Turbulent World, McGraw-Hill Professional Publishing, New York.
Menon J. [2013], The World's Biggest Trading Debacles, Bloomberg News, http://business.financialpost.com/2011/09/15/list-of-worlds-biggest-trading-debacles/ (dostęp: 20.04.2013).
Misawa M. [2005], Rogue Trader at Daiwa Bank (A): Management Responsibility under Different Jurisprudential Systems Practices and Cultures, University of Hong Kong.
Mulligan T. [1995], U.S. Charges Japanese Trader with Bank Fraud, „Los Angeles Times", September 27.
Reinicke W. [1998], Public Policy: Governing without Government? The Brookings Institution, Washington DC.
Soane E. [1999], It Could Be You - What Makes a Rogue Trader, „Operational Risk", Supplement to Risk Magazine, July.
Strom S. [1996], A Market Ripe for Manipulation; Laxity in London Opened Door for a Sumitomo Trader, www.nytimes.com (dostęp: 20.04.2013).
Strupczewski G. [2008], W poszukiwaniu definicji ryzyka [w:] Ubezpieczenia ryzyka katastroficznego, red. I. Jędrzejczyk, S. Bożek-Węglarz, Wydawnictwo AE w Katowicach, Katowice.
Thlon M. [2012], Zarządzanie ryzykiem operacyjnym przedsiębiorstwa. Metoda szacowania ryzyka Delta-EVT, Wydawnictwo Uniwerstyetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków.
Till H. [2007], The Amaranth Collapse: What Happened and What Have We Learned Thus Far? EDHEC Risk and Asset Management Research Centre, http://faculty-research.edhec.com/servlet/com.univ.collaboratif.utils.LectureFichiergw? ID_FICHIER=1328885972396 (dostęp: 24.04.2012).
Wall B. [1996], Copper Scandal Fails to Dent Commodities Trading, www.nytimes.com (dostęp: 10.04.2013).
WuDunn S. [1997], Sumitomo Ex-trader Wants Company to Share Scandal Blame, www.nytimes.com (dostęp: 8.04.2013).
