The Relationship between Debt Capacity Base and Structural Risk: Evidence from the Warsaw Stock Exchange
DOI:
https://doi.org/10.15678/ZNUEK.2020.0988.0405Słowa kluczowe:
pojemność zadłużeniowa, kapitał pracujący, zdolność kredytowa, optymalna struktura kapitałowa, modele ryzyka strukturalnego, wolne przepływy pieniężneAbstrakt
Tytuł artykułu: Relacja pomiędzy podstawą pojemności zadłużeniowej a ryzykiem strukturalnym – analiza na podstawie danych z Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie
Cel: Celem artykułu jest weryfikacja hipotezy wskazującej, że pomiędzy poziomem ryzyka wyznaczonego na podstawie modeli strukturalnych a wartością podstawy pojemności zadłużeniowej występuje istotna statystycznie korelacja oraz że wartość pojemności zadłużeniowej przedsiębiorstwa jest silnie zdeterminowana rodzajem danej formy finansowania i jej właściwościami.
Metodyka badań: Metodologia została oparta na wyznaczeniu funkcji regresji liniowej metodą najmniejszych kwadratów oraz zbadaniu korelacji pomiędzy wartością podstawy pojemności zadłużeniowej oraz wartością netto przedsiębiorstw (ustalonej zgodnie z podejściem stosowanym w ramach strukturalnych modeli ryzyka) na podstawie danych księgowych 511 spółek notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie za lata 2018–2019.
Wyniki badań: Podstawa pojemności zadłużeniowej ustalona na podstawie wartości księgowych jest silnie i istotnie statystycznie skorelowana z wyznaczoną wartością netto przedsiębiorstw, reprezentującą poziom ryzyka strukturalnego (stanowiącą różnicę pomiędzy wartością aktywów i zobowiązań). Zmiana przeciętnego poziomu podstawy pojemności zadłużeniowej o 1 mld USD prowadzi do zmiany przeciętnego wzrostu wartości netto przedsiębiorstw o 0,49 mld USD.
Wnioski: Wartość pojemności zadłużeniowej jest zdeterminowana wartością podstawy pojemności zadłużeniowej, właściwościami rodzaju zobowiązania oraz poziomem ryzyka strukturalnego. Wyznaczona funkcja regresji umożliwia prognozowanie, w ramach praktyki bankowej, wartości ryzyka strukturalnego oraz podstawy pojemności zadłużeniowej w zakresie udzielania zobowiązań krótko- i długoterminowych. Wskazane metody kalkulacji pozwalają na ustalenie pojemności zadłużeniowej dla wybranych form finansowania.
Wkład w rozwój dyscypliny: Potwierdzenie tezy o występowaniu istotnej statystycznie korelacji ryzyka strukturalnego i podstawy pojemności zadłużeniowej, a także przedstawienie podejścia umożliwiającego wyznaczenie podstawy pojemności zadłużeniowej, wartości ryzyka strukturalnego oraz samej wartości pojemności zadłużeniowej dla wybranych form finansowania.
Pobrania
Bibliografia
Ang J. S., Daher M. M., Ismail A. K. (2019), How do Firms Value Debt Capacity? Evidence from Mergers and Acquisitions, “Journal of Banking & Finance”, vol. 98, https://doi.org/10.1016/j.jbankfin.2018.10.017. DOI: https://doi.org/10.1016/j.jbankfin.2018.10.017
Barclay M. J., Smith J., Clifford W., Morellec E. (2006), On the Debt Capacity of Growth Options, “The Journal of Business”, vol. 79(1), https://doi.org/10.1086/497404. DOI: https://doi.org/10.1086/497404
Barowicz M. (2014), Determinanty struktury kapitałowej przedsiębiorstwa. Podejście empiryczne, Edu-Libri, Kraków.
Black F., Scholes M. (1973), The Pricing of Options and Corporate Liabilities, “Journal of Political Economy”, vol. 81(3), https://doi.org/10.1086/260062. DOI: https://doi.org/10.1086/260062
Bolton P., Wang, N., Yang J. (2019), Optimal Contracting, Corporate Finance, and Valuation with Inalienable Human Capital, “The Journal of Finance”, vol. 74(3), https://doi.org/10.1111/jofi.12761. DOI: https://doi.org/10.1111/jofi.12761
Brealey R. A., Cooper I. A., Habib M. A. (2020), Cost of Capital and Valuation in the Public and Private Sectors: Tax, Risk and Debt Capacity, “Journal of Business Finance & Accounting”, vol. 47(1-2), https://doi.org/10.1111/jbfa.12413. DOI: https://doi.org/10.1111/jbfa.12413
Chirinko R. S., Singha A. R. (2000), Testing Static Tradeoff against Pecking Order Models of Capital Structure: A Critical Comment, “Journal of Financial Eonomics”, vol. 58(3), https://doi.org/10.1016/S0304-405X(00)00078-7. DOI: https://doi.org/10.1016/S0304-405X(00)00078-7
Das S. R., Hanouna P., Sarin A. (2009), Accounting-based versus Market-based Cross-sectional Models of CDS Spreads, “Journal of Banking & Finance”, vol. 33(4), https://doi.org/10.1016/j.jbankfin.2008.11.003. DOI: https://doi.org/10.1016/j.jbankfin.2008.11.003
Daszyńska-Żygadło K., Marszałek J. (2012), Analiza sektorowych uwarunkowań pojemności zadłużeniowej przedsiębiorstw – empiryczna weryfikacja modelu LKL, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, no 261, Wrocław.
Derbali A., Jamel L. (2019), Dependence of Default Probability and Recovery Rate in Structural Credit Risk Models: Case of Greek Banks, “Journal of the Knowledge Economy”, vol. 10(2), https://doi.org/10.1007/s13132-017-0473-1. DOI: https://doi.org/10.1007/s13132-017-0473-1
Dias Jr A., Ioannou P. G. (1995), Debt Capacity and Optimal Capital Structure for Privately Financed Infrastructure Projects, “Journal of Construction Engineering and Management”, vol. 121(4), https://doi.org/10.1061/(ASCE)0733-9364(1995)121:4(404). DOI: https://doi.org/10.1061/(ASCE)0733-9364(1995)121:4(404)
Donaldson G. (1978), New Framework for Corporate Debt Policy, “Harvard Business Review”, vol. 56(5).
Doumpos M., Niklis D., Zopounidis C., Andriosopoulos K. (2015), Combining Accounting Data and a Structural Model for Predicting Credit Ratings: Empirical Evidence from European Listed Firms, “Journal of Banking & Finance”, vol. 50, doi:https://doi.org/10.1016/j.jbankfin.2014.01.010. DOI: https://doi.org/10.1016/j.jbankfin.2014.01.010
Elizalde A. (2006), Credit Risk Models II: Structural Models, Paper presented at the Documentos de Trabajo (CEMFI).
Filip P., Kata R. (2017), Poszerzanie źródeł kapitału a koszty finansowania zewnętrznego w małych i średnich przedsiębiorstwach, “Studia Ekonomiczne”, no 333.
Finnerty J. E. (2006), Working Capital and Cash Flow (in:) Encyclopedia of Finance, eds C. F. Lee, A. C. Lee, Springer US, Boston, MA. DOI: https://doi.org/10.1007/978-0-387-26336-6_37
Gajdka J. (2002), Teorie struktury kapitału i ich aplikcja w warunkach polskich, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
García-Teruel P. J., Martínez-Solano P. (2007), Effects of Working Capital Management on SME Profitability, “International Journal of Managerial Finance”, vol. 3(2), https://doi.org/10.1108/17439130710738718. DOI: https://doi.org/10.1108/17439130710738718
Giambona E., Mello A. S., Riddiough T. J. (2016), Real Assets and the Limits of Debt Capacity: Theory and Evidence, available at SSRN 2039253, https://doi.org/10.2139/ssrn.2039253. DOI: https://doi.org/10.2139/ssrn.2039253
Gryko J. (2017), Wpływ wolnej pojemności zadłużeniowej na inwestycje spółek publicznych Europy Środkowo-Wschodniej w latach 2007–2014, „Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia", no 89(5(2)), https://doi.org/10.18276/frfu.2017.89/2-05. DOI: https://doi.org/10.18276/frfu.2017.89/2-05
Hong H., Rappaport A. (1978), Debt Capacity, Optimal Capital Structure, and Capital Budgeting Analysis, “Financial Management”, https://doi.org/10.2307/3665004. DOI: https://doi.org/10.2307/3665004
Jajuga K. (2007), Zarządzanie ryzykiem, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Kim E. H. (1978), A Mean-variance Theory of Optimal Capital Structure and Corporate Debt Capacity, “The Journal of Finance”, vol. 33(1), https://doi.org/10.1111/j.1540-6261.1978.tb03388.x. DOI: https://doi.org/10.2307/2326349
Kraus A., Litzenberger R. H. (1973), A State-preference Model of Optimal Financial Leverage, “The Journal of Finance”, vol. 28(4), https://doi.org/10.2307/2978343. DOI: https://doi.org/10.2307/2978343
Langner A. (2005), Modele strukturalne jako narzędzie zarządzania ryzykiem kredytowym, “Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej w Poznaniu”, no 55.
Leibowitz M. L., Kogelman S., Lindenberg E. B. (1990), A Shortfall Approach to the Creditor’s Decision: How Much Leverage Can a Firm Support?, “Financial Analysts Journal”, vol. 46(3), https://doi.org/10.2469/faj.v46.n3.43. DOI: https://doi.org/10.2469/faj.v46.n3.43
Łach K. (2020), Efekt dźwigni finansowej a struktura źródeł finansowania przedsiębiorstw w Polsce w latach 2005–2018, “Scientific Journal of Warsaw University of Life Sciences – SGGW-European Policies, Finance and Marketing”, vol. 23(72), https://doi.org/10.22630/PEFIM.2020.23.72.7. DOI: https://doi.org/10.22630/PEFIM.2020.23.72.7
Merton R. C. (1974), On the Pricing of Corporate Debt: The Risk Structure of Interest Rates, “The Journal of Finance”, vol. 29(2), https://doi.org/10.1111/j.1540-6261.1974.tb03058.x. DOI: https://doi.org/10.2307/2978814
Modigliani F., Miller M. H. (1963), Corporate Income Taxes and the Cost of Capital: A Correction, “The American Economic Review”, https://www.jstor.org/stable/1809167.
Myers S. C. (1977), Determinants of Corporate Borrowing, “Journal of Financial Economics”, vol. 5(2), https://doi.org/10.1016/0304-405X(77)90015-0. DOI: https://doi.org/10.1016/0304-405X(77)90015-0
Myers S. C. (1984), Capital Structure Puzzle, retrieved from: Myers S. C., Pogue G. A. (1974), A Programming Approach to Corporate Financial Management, “The Journal of Finance”, vol. 29(2), https://doi.org/10.2307/2978829. DOI: https://doi.org/10.2307/2978829
Noetzel P. (2011), Strukturalne i zredukowane modele pomiaru ryzyka kredytowego wykorzystywane w praktyce bankowej, “Ekonomia i Zarządzanie”, no 3.
Podgórska M., Klimkowska J. (2013), Matematyka finansowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Pomykalski P., Pomykalska B. (2017), Analiza finansowa przedsiębiorstwa. Wskaźniki i decyzje w zarządzaniu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Rahman S., Sankaran H., Chowdhury H. (2020), Leverage Deviation from the Target Debt Ratio and Leasing, “Accounting & Finance”, Forthcoming, https://doi.org/10.1111/acfi.12710. DOI: https://doi.org/10.1111/acfi.12710
Rizzi J. V. (1993), Determining Debt Capacity, “Commercial Lending Review”, vol. 9(25).
Robichek A. A., Myers S. C. (1966), Problems in the Theory of Optimal Capital Structure, “Journal of Financial and Quantitative Analysis”, vol. 1(2), https://doi.org/10.2307/2329989. DOI: https://doi.org/10.2307/2329989
Rudnicki K. (2017), Wyznaczanie maksymalnej pojemności zadłużeniowej – aspekty teoretyczne, “Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia”, no 85(1), https://10.18276/frfu.2017.1.85-15. DOI: https://doi.org/10.18276/frfu.2017.1.85-15
Schaefer S. M., Strebulaev I. A. (2008), Structural Models of Credit Risk Are Useful: Evidence from Hedge Ratios on Corporate Bonds, “Journal of Financial Economics”, vol. 90(1), https://doi.org/10.1016/j.jfineco.2007.10.006. DOI: https://doi.org/10.1016/j.jfineco.2007.10.006
Scott Jr J. H. (1976), A Theory of Optimal Capital Structure, “The Bell Journal of Economics”, https://doi.org/10.2307/3003189. DOI: https://doi.org/10.2307/3003189
Shyam-Sunder L., Myers S. C. (1999), Testing Static Tradeoff against Pecking Order Models of Capital Structure, “Journal of Financial Economics”, vol. 51(2), https://doi.org/10.1016/S0304-405X(98)00051-8. DOI: https://doi.org/10.1016/S0304-405X(98)00051-8
Suto M., Takehara H. (2018), Effects of Corporate Social Performance on Default Risk: Structural Model-based Analysis on Japanese Firms (in:) Corporate Social Responsibility and Corporate Finance in Japan, Springer. DOI: https://doi.org/10.1007/978-981-10-8986-2
Turnbull S. M. (1979), Debt Capacity, “The Journal of Finance”, vol. 34(4), https://doi.org/10.2307/2327057. DOI: https://doi.org/10.2307/2327057
Wrońska-Bukalska E. (2018), Debt Capacity and Capital Structure of the Companies Managed by Overconfident CEO, “European Financial Systems”, no 831.
Zhang X., Xu L. (2020), Firm Life Cycle and Debt Maturity Structure: Evidence from China, “Accounting & Finance”, https://doi.org/10.1111/acfi.12600. DOI: https://doi.org/10.1111/acfi.12600
Zhong H. (2018), A Dynamic Model of Optimal Creditor Dispersion, available at SSRN 2525070, https://doi.org/10.1111/jofi.12974. DOI: https://doi.org/10.1111/jofi.12974
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie / Cracow Review of Economics and Management
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
